Blijft de wereld van leren en ontwikkelen zich zo traag ontwikkelen of doen HRD-professionals er goed aan om fundamenteel anders tegen hun vak en hun bijdrage aan de groei van mens en organisatie aan te gaan kijken?

Onder aanvoering van Forzes-consultants Evert Pruis en Marcel van der Pol poetsten ruim dertig deelnemers op 14 november de glazen bol weer eens op tijdens een Forzes | Open Netwerk Bijeenkomst op kasteel Hoekelum in Ede. Motto van de avond: “Leren in de 22e eeuw: mens en machine, wie leert van wie?”

Draak omarmen?

Marcel nam ons als opwarmer mee op een archetypische verkenning van de manieren waarop we ons met een draak kunnen verhouden. Een draak; te woest om in de ogen te kijken? Na deze exercitie waren de geesten rijp om onbevangen zowat elke toekomst onder ogen te zien…

Scenariodenken

William de Kaste, directeur van de bachelor opleidingskunde van de HAN introduceerde scenario-denken als manier om ons beter voor te bereiden op de rol van HRD in de toekomst.

Volgens hem moet de toekomstgeletterdheid omhoog als we heldere keuzes willen maken: anticipatie en adaptatie als uitdaging. ‘What-if scenario’s’ helpen ons om “het speelveld op te spannen, om te leren wanneer te versnellen om actie te stimuleren en te weten wanneer te vertragen om de ontwikkeling van een afstand te bekijken”.

William nam ons mee in de vier werelden die ontstaan op het snijvlak van de dimensies maatschappelijk fundament (Rijnlands versus Angelsaksisch) en de dimensie organisatie van werk (klassiek versus in netwerken). Beelden van “Eeuwig meesterschap”, “Self made medewerkers in de bijenkorf “, “Yin en Yang” en de “Selfmade cirkel”. In een World Café gingen de deelnemers vervolgens met elkaar in gesprek over de betekenis van elk scenario voor de rol van HRD.

Van memory naar access

Jos Arets is oprichter van Tulser en auteur van ’70 20 10: naar 100% performance’. Daarbij staat 70 voor informeel leren op en tijdens het werk, 20 voor leren via anderen en 10 voor formeel leren. Hij schetste de noodzaak van de transformatie van leren en ontwikkelen gericht op onthouden naar prestatieverbetering door prestatieondersteuning in, op en tijdens het werk. Een toekomst waarin de professional zelf voor zijn ontwikkeling gaat staan en het meeste leren zich bewust naast de traditionele trainingsomgeving afspeelt.

Hij daagt de Learning & Development (L&D) sector uit om werkelijk toegevoegde waarde te leveren en van het toetsen van geheugen om te schakelen naar het regelen van toegang tot prestatieondersteuning die bijdraagt aan daadwerkelijke buisinessperformance.

“De L&D-tools zijn zo gehumaniseerd dat we zijn vergeten dat iedereen die goed wil worden onderweg gefrustreerd raakt; we leren het meest in de discomfortzone en door heel veel oefenen in de praktijk”

“Slechts 5% van de L&D-dienstverlening is te verbinden met de corebusiness van onze klanten en instellingen. L&D is verworden tot leerpolitie die vaststelt of iemand iets geleerd heeft”.

Het beste leren speelt zich in het informele circuit af en L&D heeft daar nog onvoldoende aandacht voor. Jos presenteerde in hoog tempo de 10 uitdagingen voor professioneel L&D en 5 nieuwe rollen voor de L&D-professional van de toekomst. Alles terug te lezen in de sheets hieronder.
Waarom onderwijs niet verandert? “Vak-inhoud wordt bepaald door uitgevers. Docenten zijn niet meer in staat om hun eigen stof te ontwikkelen”.

Hoop

Volgens collega Evert Pruis moeten we niet kijken naar waar het niet goed gaat maar op zoek naar de groeibriljanten. Waar heeft onderwijs zijn toekomstige vorm al gevonden? Dicht bij de praktijk en met oog voor de professional en de individuele lerende? In de dialoog kwamen verschillende voorbeelden voorbij. In Engeland zijn voorbeelden en in Finland schafte de onderwijsminister alle vakken vorige week radicaal af; ook de grondbeginselen van Steiner en Montessori hebben het al in zich. In Nederland gebeuren er spannende dingen op het Niekee collega in Roermond en zo zijn er veel hoopgevende ontwikkelingen waar we inspiratie uit kunnen putten. Zo niet voor de 22e, dan In ieder geval voor de 21 eeuw.

Lef belangrijker, dan techniek?

Gek genoeg ging het vrijwel niet over de vraag uit de aankondiging: “wie van wie leert, mens of machine?” Het bleef dichter bij huis, dichter ook bij wat misschien de werkelijk gevoelde uitdaging: het lef om als HRD-professional afscheid te nemen van oude zekerheden en het leren (weer) aan te laten sluiten bij waar het hoort. Bij en voor het lerende individu en de lerende professional en aansluitend bij diens natuurlijke leergierigheid en toegevoegde waarde aan de prestaties van organisaties

Slot en verder

Zoals gebruikelijk eindigde de avond weer met geanimeerde gesprekken onder het genot van een borrel en een voortreffelijk buffet met voor elk wat wils.